Η απεικόνιση της ρουλέτας στην τέχνη

featured image


Οι γιορτινές μέρες που διανύουμε είναι οι πλέον κατάλληλες για παιχνίδι. Τα Χριστούγεννα και, κυρίως, η Πρωτοχρονιά παραδοσιακά αποτελούν την εποχή που πραγματοποιούμε επισκέψεις και κάνουμε εξόδους για να γιορτάσουμε το τέλος ενός ακόμη έτους. Στην παράδοση των ημερών ταιριάζει, επίσης, ένα παιχνίδι με τράπουλα ή στη ρουλέτα, ακόμη και μέσα στο σπίτι μας, πάντοτε για διασκέδαση και για όμορφες στιγμές με τους αγαπημένους μας.

Η ρουλέτα αποτελεί φυσικά ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια του casino, από τότε που ο κόσμος τα επισκεπτόταν για να παίξει και να συναναστραφεί με κόσμο, έως σήμερα που έχουν γίνει εύκολα προσβάσιμα μέσα από online πλατφόρμες, οι οποίες είναι διαθέσιμες από κινητό ή σταθερό υπολογιστή. Ο γάλλος Μπλες Πασκάλ ήταν εκείνος που εφηύρε τη ρουλέτα ή τουλάχιστον την αρχική μορφή ενός τροχού με αριθμούς, που αποτέλεσε τη βάση του παιχνιδιού στη συνέχεια της Ιστορίας και έφτασε να γίνει μέχρι και δημοφιλές τηλεπαιχνίδι.

Αυτό συνέβη πριν από σχεδόν 300 χρόνια, μόλις 50 χρόνια μετά την ιδέα που είχε για τη δημιουργία ενός τροχού που θα ήταν σε μόνιμη κίνηση. Η αρχική ιδέα δεν απέδωσε, αλλά η εξέλιξή της έφερε το παιχνίδι που λατρεύτηκε σε όλον τον πλανήτη. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι κανόνες είχαν οριοθετηθεί και πια είχε αρχίσει να γίνεται κομμάτι της διασκέδασης σε πολλές χώρες. Ήταν θέμα χρόνου μέχρι η ρουλέτα να διαδοθεί τόσο πολύ, ώστε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για κάθε μορφή τέχνης.

Δικαίως, επίσης, θεωρείται ότι συμβολίζει το casino περισσότερο από κάθε άλλο παιχνίδι που μπορεί να παίξει κανείς εκεί. Ήταν, λοιπόν, πολύ εύκολο να περάσει και στη ζωγραφική και αργότερα στη μοντέρνα τέχνη, αφού προσέφερε έμπνευση στο μυαλό ακόμη και διάσημων καλλιτεχνών. Πολλοί ήταν, άλλωστε, εκείνοι που μαγεύτηκαν από τη γοητεία του περιστρεφόμενου τροχού της και θέλησαν να την απαθανατίσουν μέσα από το ταλέντο τους.



Πρώτος και καλύτερος, ο περίφημος Edvard Munch. Το 1891 και για έναν χρόνο, πηγαινοερχόταν στη Γαλλία, όπου και τον φιλοξενούσαν. Ταυτόχρονα, η αδυναμία του στο καζίνο, η οποία ήταν εμφανής και στα έργα του, συνέβαλε στις συχνές επισκέψεις του στο casino του Μόντε Κάρλο, με αποτέλεσμα ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα με επίκεντρο τη ρουλέτα, το «At the Roulette Table in Monte Carlo». O πίνακας του 1892 απεικονίζει καλοντυμένο πλήθος γύρω από το τραπέζι της ρουλέτας, με κάποιους να παίζουν και άλλους να παρακολουθούν συγκεντρωμένοι το παιχνίδι. Φυσικά, ο Munch δεν μπορούσε να φανταστεί, το 1890, πόσο απλό θα ήταν στις μέρες μας να παίξει κάποιος ρουλέτα, κάνοντας μία σύνδεση από το κινητό του.

Το 1974, ο LeRoy Neiman αποτυπώνει την ένταση στο τραπέζι της ρουλέτας με τη γνώριμη δόση ιμπρεσιονισμού που τον χαρακτηρίζει. Το «Green Table» απεικονίζει το παιχνίδι στο διάσημο πράσινο τραπέζι με εντυπωσιακά χρώματα και υπέροχους τόνους. Το εκπληκτικό κλίμα που έχει καταφέρει να πετύχει ο Neiman, βάζει τον πίνακα στους κορυφαίους της σύγχρονης τέχνης, με θέμα τη ρουλέτα.

Το «Le Jeu de la Fortune» είναι o πίνακας του Honoré Daumier, στον οποίο η σάτιρα έχει κεντρικό ρόλο και δείχνει έναν άντρα την ώρα της δράσης της ρουλέτας. Ο Daumier, με χαρακτηριστικό τη σατιρική διάθεση, αυτή τη φορά προς την αστική τάξη της Γαλλίας του 1830 -1840, δημιουργεί το «Les Mauvaises Habitudes», τον πίνακα που δείχνει μία γυναίκα στο τραπέζι της ρουλέτας, με φήμες να υποστηρίζουν ότι ήταν η σύζυγός του.

Το 2019, ο Xu Zhen δημιούργησε το εντυπωσιακό «Nirvana». H έμπνευση του έργου προέρχεται από τη ρουλέτα και το μπακαρά και αποτελείται από πολλά τραπέζια αυτών των δύο παιχνιδιών. Πρόκειται για μια τεράστια εγκατάσταση, πάνω σε χαλιά που θυμίζουν τα κλασικά χαλιά των επίγειων casino, ενώ ο Xu Zhen δημιουργούσε ζωντανά την επιφάνεια, όπου φαίνονται αριθμοί και σχέδια, αποκλειστικά με κόκκινη άμμο.

Ο Huang Yong Ping είναι γνωστός για την ανατρεπτική καλλιτεχνική του προσέγγιση. Κάπως έτσι έγινε και με τη ρουλέτα, όταν την τριετία 1985-1988 δημιούργησε τρεις σειρές έργων. Έξι διαφορετικοί τροχοί με μοναδικό περιεχόμενο χρησιμοποιήθηκαν για να αποφασίσει το χρώμα των έργων του. Με αυτόν τον τρόπο, ο Huang αφαίρεσε το αισθητικό μέρος που προέρχεται από τον ίδιο και πρότεινε την οπτική που θέλει τη δημιουργία τέχνης τυχαία και φυσικά.





ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ...



Δεν υπάρχουν σχόλια

Από το Blogger.