Φιλοσοφώντας … Άνευ μαλακίας ...
Ξεφυλλίζοντας την Καθημερινή η χαρά μου για το μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα μόδας με φόντο την πανέμορφη Τήνο (ένθετο VOGUE) μετριάστηκε όταν σκόνταψα στην επιφυλλίδα του κ. Γιανναρά με τον πιασάρικο και παραφραστικά Καβαφικό τίτλο… « Για Καστελλόριζα να μιλούμε τώρα !..»
Η γραφίδα του κ. Γιανναρά εδώ, μετά το άγριο τσουβάλιασμα της επί παντός επιστητού παραβιάζει με μια λαϊκίστικη γενίκευση μια από τις πιο θεμελιώδεις φράσεις του Επιτάφιου του Περικλή ¨Φιλοσοφούμεν τε γαρ άνευ μαλακίας¨
Αυτά συμβαίνουν όταν οι καθηγητές εντρυφούν με καταγγελτική μονομέρεια και έντονη υποψία ανίχνευσης προδοτών, προφητεύοντας με αυξημένη διορατικότητα δεινά επί των ανθρωπίνων και μάλιστα επί των ευαίσθητων εθνικών θεμάτων.
Ο λόγος παύει να διέπεται από το κύρος της νηφαλιότητας και του μέτρου παύει να είναι ορθός, ρωμαλέος και αξιόπιστος και γίνεται, στερούμενος σοβαρών επιχειρημάτων, μαλθακός, νωθρός και λιγότερο αξιόμαχος…(ομιλώ πάντα για το πνεύμα).
Το χειρότερο δε ότι το ¨άνευ¨ πάει περίπατο…
ΥΣ: Τόσο οι μεγαλόσχημες όσο και οι πιο ταπεινές γνώμες οφείλουν την ύπαρξη και τη φιλοξενία των απόψεων τους, κατά μια έννοια, και στον ¨προκλητικό αμοραλισμό της δύσης¨ όπως σημειώσατε …
06~09~2020
Γ. Ν. Γ.
[fbcomments]
Leave a Comment